Lan Fair / Hintori Saito

Tori

Chłopak zrobił groźną minę i jednym ruchem przewrócił ich w taki sposób że to teraz on siedział okrakiem na biodrach Lana. Zabrał mu z ust lizaka i zastąpił jego miejsce swoim językiem. Oderwał się od jego ust po kilku minutach i włożył do ust ów lizaka spoglądając w okno - Masz racje, już ranek. - powiedział niechętnie jednocześnie przygryzając lizaka - Masz teraz jakieś zajęcia? - spojrzał na niego kątem oka.

Lan

Chłopak chętnie oddawał kazdy pocałunek, pomrukując cichutko co jakiś czas prosto w jego usta. Po jakże upragnionym całusie, otworzył leniwie oczy, wpatrując się w swojego współlokatora z pewnego rodzaju pożądaniem. Mysląc o tym dłużej, zaczął znowu słodko się czerwienić. Dopiero po chwili dotarło do niego pytanie.
- Za godzinę.
Wymamrotał z wyraźną niechęcią.
- a Ty?

Tori

Patrząc na zegarek za pięć minut zaczynają mi się zajęcia z łaciny. Kurwa, znów będzie zanudzać... - wzdechnął głośno rozgryzając do końca lizaka i połykając słodkie odłamki - Apsik! - kichnął zakrywając twarz ręką. - Kurwa... - zaklął pod nosem i położył się na współlokatorze, delikatnie całując go po szyi.

Lan

- Na zdrowie.
Uśmiechnąl się delikatnie wpatrując się w jego piękne oczy.
- Um.. to może, lepiej biegnij na zajęcia..
Powiedział dosyć zmartwiony. Po chwili poczuł ciepłe i wilgotne usta współlokatora na swojej szyji, przez co zamruczał przeciągle, czerwieniąc się jeszcze mocniej.

Tori

- Jakoś nie mam zamiaru słuchać z samego rana pretensji tego starego szmaciska do mnie. - powiedział opierając się czołem o jego czoło i zamknął oczy - Jak zawsze się pewnie do mnie jakoś przyczepi. - otworzył oczy i podniusł się nadal pozostając blizko twarzy czerwonookiego - A co? Chcesz się mnie pozbyć?

Lan

- Nie!
Krzyknął niemalże w tym samym momemcie. Nigdy na myśl nie przyszło by mu cos takiego.
- Ale nie chcę, żebyć miał jakieś problemy..
Dodał po chwili, już znacznie ciszej. Uwielbiał przebywać w towarzystwie nowego współlokatora. Znali się tak krótko, jednak Lan czuł się, jakby znali się wieczność. Nikt, nigdy wcześniej nie okazywał mu takiego zainteresowania, nie poświęcał mu tyle czasu, co właśnie Tori.

Tori

- Spoko, spokojna twoja rozczochrana. - pocałował go i zaraz podniósł się z niego - Wezmę szybko prysznic i pójdziemy na dół coś zjeść, co? - powiedział przeciągając się i ziewając, po czym schylił się do torby i wyciągnął z niej przypadkowe ubrania. Czuł się jakby głodował całe wieki, zresztą jak każdego ranka. Chociaż często z braku czasu zamiast zjeść palił tylko porannego papierosa którego zapijał czarną kawą. Spojrzał jeszcze raz na chłopaka i skierował się do łazienki.

Lan

- Dobry pomysł.
Chłopak wstał i przebrał się szybko. Ogarnął jakoś swoje ciężkie do ogarnięcia włosy i przeciągnął się ziewając. Chłopak zauroczony wspaniałością Toriego, zapomniał całkowicie o jakichkolwiek potrzebach, 'typu jedzenie'. Nie czuł głodu, tlyko ciągle te dziwne uczucie motyli w brzuchu. "A może to cały czas był głód?" zaśmiał się w myślach.

Tori

Wszedł do pokoju wciąż wycierając włosy i skierował się do torby. Wyciągnął z niej mniejszą torbę. Był w niej laptop. Położył go na biurku i wrzucił nierozpakowaną torbę do szafy. Wyciągnał upragnionego papierosa i otwierając okno jednocześnie rozejrzał sie po pokoju szukając chłopaka.

Lan

Lan czekając na przyjaciela położył się na łóżku rozmyślając. Nie lubił myśleć, wtedy przypominały mu się złe rzeczy. Wyciągnął ze swojej torby duże słuchawki, po czym podłączył je do telefonu, włączając coś łagodnego. Leżał tak chwile na plecach aż zasnął, choć wcale senności wcześniej nie odczuwał.

Tori

Wreszcie znalazł go wzrokiem i lekko się zdziwił. Jeszcze chwile temu to Lan bydził go ze słodkiego snu, a teraz sam spał na JEGO łóżku. Nie zastanawiając się długo podszedł do chłopaka i chuchnął mu dymem prosto w twarz. "Kara za tak wczesne obudzenie mnie."

Lan

Chłopak wzdrygnął lekko, czując dym łaskoczący go po nosie. Otworzył powoli oczy i zdjął słuchawki z uszu.
- Um.. zasnąłem?
Zapytał zdezorientowany przecierając zaspane oczęta.

Tori

- Bingo. - zaciągnał się znowu tym razem wypuszczając opary za okno. - Idziemy? - odwrócił się do niego. Sam miał na sobie czarną podkoszulkiem z chrakterystyczną koszulką Pepersów, luźne dżinsy, czerwono czarne trampki za kostkę, kilka "rockowych" bransoletek i czarny szeroki pasek. Włosy były jeszcze lekko wilgotne i opadały mu bezwładnie na kark i czoło.

Lan

Lan kiwnął potwierdzająco głową i podszedł do niego, mrucząc coś niewyraźnie pod nosem.
Westchnął cicho patrząc na swój ubiór. Miał na sobie za długą, luźną, białą koszulkę z jakimś kolorowym nadrukiem, czerwone, dosyć ciasne rurki i czarne trampki. Wszystko nie dopasowane i pogniecione. Lan nigdy jakoś nie dbał o swój ubiór, był na coś takiego zbyt leniwy. Przeczesał włosy dłonią, na której znajdowała się masa kolorowych bransoletek, sznureczków i innych ozdóbek, które chłopak lubił nosić.
- Idziemy?

Tori

- Z tobą wszędzie. - przygasił papierosa o parapet i pocałował go w czoło. Chwycił po drodze komórkę i chowając ją do kieszeni wyszedł z pokoju kierując się na stołówkę.