Stołówka

Nezumi

-Witaj w naszej stołówce-powiedział i rozłożył ręce na boki pokazując obszerne wnętrze-Spóźniliśmy się na śniadanie więc sami coś zrobimy. Na co masz ochotę?-spytał i poprowadził go do kuchni.

Kai

Rozejrzał się po po pomieszczeniu i szybko podbiegł do chłopaka. - Sami? Możemy korzystać z kuchni? - spojrzał na niego z pod opadającej i mniej mokrej niż przedtem grzywki.

Nezumi

-Owszem i zamierzam ci coś ugotować-wyszczerzyo się do niego i pocałował go w policzek.-No to na co masz ochotę?-ponowił swoje pytanie.

Kai

- Może naleśniki? - szczerzy się do niego i odgarnia włosy z oczu - Ale chcę pomóc! - ciągnie go za brzeg bluzki i przyciąga do pocałunku - Zgoda? - pyta szczęśliwy.

Nezumi

Oddał mu pocałunek i zaśmiał się wesoło.
-Okey niech będę naleśniki-zgodził się-No dobra,możesz pomagać-uśmiechnął się do niego. Przygotował wszystkie składniki i położył je na blacie.

Kai

- Zaczynamy? - podwinął rękawy bluzy aż do samych łokci i spojrzał na niego pytająco. Stanął obok niego poprawiając chustkę. - Mamy chyba wszystko. No może oprócz dżemu. - uśmiechnął się i podbiegł do stojącej obok lodówki. Wyciągnął słoik z truskawkowym i wiśniowym dżemem i położył je obok składników ponownie patrząc na chłopaka z szerokim uśmiechem.

Nezumi

-Tak-uśmiechnął się do niego. Zaczął przygotowywać ciasto. Nagle wpadł mu do głowy głupi pomysł. Wziął garść mąki i sypnął nią w twarz i włosy Kaia. Zaśmiał się widząc jego minę.

Kai

Stał tak chwilę z otwartymi szeroko oczami i rozchylonymi ustami. W końcu skulił się trochę i popatrzał na niego z pod byka uśmiechając się groźnie. - Ty... - chwycił szybko dwie garści mąki i z normalnym, promiennym uśmiechem i rzucił prosto na niego. Zaraz potem wybuchł śmiechem i przetarł napływające łzy do oczu. - Wyglądasz bosko! - mówił ciągle się śmiejąc.

Nezumi

-Taa,dobrze mi w białym-zaśmiałsie-Szkoda,że nie widzisz siebie.
Wciąż śmiejąc się pocałował go w usta-Fuj,smakujesz mąką-zaśmiał się i przytulił go.

Kai

Oddał pocałunek - Ty też! - zaśmiał się i pocałował go tuląc się jednocześnie. Odkręcił słoik z dżemem i wziął trochę na palec, po czym oblizał go - Mmmm. To smakuje dużo lepiej niż mąka! - zaśmiał się odchylając głowę do tyłu i patrząc mu w oczy.

Nezumi

-Daj spróbować-zaśmiał się. Złapał go za nadgarstek i zlizał dżem z jego palca.-Mmm,pyszny-powiedział. Popatrzył mu w oczy i uśmiechnął się do niego-Lepiej zacznijmy robić te naleśniki bo umrę z głodu-powiedział. Gdy zrobił ciasto zaczął smażyć naleśniki na patelni.

Kai

Kai lekko zaczerwienił się kiedy chłopak zlizał z jego palca resztki dżemu. - Yhym. - odpowiedział przełykając ślinę. Po chwili chłopak zaczynął smażyć pierwsze naleśniki. Stał obok Nezumiego leżąc rękami i twarzą na blacie - Ja też chce spróbować... - powiedział nadymając lekko policzki gdy ten zaczął podrzucać naleśniki, które obracały się w powietrzu i znów lądowały na patelni.

Nezumi

-Proszę bardzo-powiedział i podał mu patelnie. Uśmiechnął się szeroko. Był ciekawy jak mu to wyjdzie.

Kai

Chwycił patelnię i podszedł do kuchenki. Uśmiech znikł z jego twarzy a zastąpiła go mina pełna skupienia i powagi. Wystawił lekko język (nieświadomie) i zamachnął się mocno ręką. Spojrzał w górę. Użył za dużo siły i naleśnik poleciał prosto na sufit przyklejając się do niego mocno. - Cholera. - zaklął pod nosem cały czas patrząc na sufit.

Nezumi

Spojrzał w górę i zaśmiał się widząc naleśnika. Cały czas śmiejąc się podszedł do chłopaka od tyłu i złapał jego nadgarstek.
-Nie musisz tak mocno machać ta ręką. Zrób to delikatnie-powiedział i poruszył jego ręką tak,że nowy naleśnik ładnie się obrócił.