Andreas Way/Eizo Suzuki

Kim Yonghim

- Uhhh... Ale pomożesz mi wstać. Nie mam motywacji by poruszyć choć palcem - powiedział robiąc słodką minkę i wzruszył ramionami.
Widząc reakcję Eizo roześmiał się, łapiąc za brzuch.

Eizo Suzuki

- no wiesz Ty co? - powiedzial oburzony zaraz wysunaal sie z niego i zlapal go unoszac z podlogi, ze smieechem niosl go na lozko. Polozyl go i zaczal zbierac rzeczy do kapieli zaraz wpychajac je dla chlopaka i wzial go znow na rece, niosac do lazienki
*z tematu*

Kim Yonghim

Pozwolił się zanieść, nadal chichocząc z niego pod nosem.
*z tematu*

Eizo Suzuki

- wiesz co? - sadza go na łóżku, przyklękając przed nim, złapał go za ręce i spojrzał mu w oczy
- śpijmy nago.

Kim Yonghim

Roześmiał się sennie. Gorąco z prysznica ulatywało z niego i w połączeniu ze zmęczeniem sprawiło, że zasypiał już.
- Nie mam nic przeciwko - mruknął, przymykając oczy. - Tylko chodź już.
Pociągnął go za rękę, ale nie dość mocno, by ściągnąć go za sobą na poduszki.

Eizo Suzuki

Położył się obok Yonghima i pocałował go jeszcze delikatnie w usta
- dobranoc Him-chan, kolorowych snów - pogłaskał kochanka po włosach z lekkim uśmiechem.

Kim Yonghim

Yonghim już zasypiał. Poczuł na ustach lekkie muśnięcie i usłyszał zdrobnienie swojego imienia. Wiercił się przez chwilę szukając wygodnej pozycji. W końcu przysunął się do Eizo i wtulił, idealnie się dopasowując do jego ciała.
- Dobranoc, hyung - wyszeptał i zasnął z błogim uśmiechem na ustach.

Eizo Suzuki

Przyglądał się przez długi czas na śpiącego Yonghima, chciał zapamiętać jak najwięcej szczegółów. Eizo nie mógł spać, choć gdy tylko pomyślał sobie, iż pierwsze co zobaczy po otworzeniu oczu, będzie właśnie on... Uśmiechnął się do swoich myśli zamykając oczy. Pozwolił aby Morfeusz zabrał go w swoje objęcia.

Kim Yonghim

Ze snu wyrwał go przytłumiony dźwięk budzika. Obrócił się na bok i przetarł oczy, spoglądając prosto w twarz Eizo. Zamarł, przyglądając się mu w napięciu. Eizo był przystojny, zabawny, wydawał się opiekuńczy, a seks z nim zapowiadał się ...co najmniej zachęcająco. Zastanawiał się co z tego wszystkiego wyniknie. Bardzo chciał, żeby to jednak wyszło. Budzik dzwonił jeszcze chwilkę, po czym wyłączył się, zostawiając go w nienaturalnej ciszy. Miał dziesięć minut zanim znów się włączy.

Eizo Suzuki

Eizo otworzył jeszcze zaspane oczy i zobaczył Yonghima, który przyglądał mu się. Uśmiechnął się lekko, zamykając oczy, musnął go w wargi po omacku i mruknął zaraz się przytulając do kochanka czule
- dzień dobry

Kim Yonghim

- Oj, dobry - odpowiedział wesoło.
Objął go, zamykając oczy.
- Z następnym dzwonkiem będę musiał wstać. Nie wiem jak długo już gra, ale jeśli pojawię się w pracy po dzwonku to miss Allen mnie zabije... - westchnął.

Eizo Suzuki

- ow - odsuwa się na chwilę od niego i wstaje do siadu, przeciągając się. Strzyknęły mu kości na co uśmiechnął się błogo, zaraz jednak spojrzał na Yonghima i posmutniał
- będziemy się dziś widzieć?.

Kim Yonghim

Przetarł oczy i też się podniósł.
- Kończę o piętnastej, tak jak uczniowie. Później jestem wolny. - Mrugnął do niego.

Eizo Suzuki

- nie, nie jesteś - objął go
- dziś się nie ruszam stąd... nie mam ochoty wychodzić, będę jak psychol leżał na łóżku i wąchał poduszkę.

Kim Yonghim

Roześmiał się.
- W takim razie zabieram ją ze sobą! Jak trochę zatęsknisz będzie ciekawiej...
Nachylił się, cmoknął go w usta i wstał, zbierając ubrania z podłogi. Gdy sięgał po spodnie z kieszeni znów wydobył się natrętny dźwięk. Yonghim natychmiast go wyciszył i zaczął się ubierać.