Salon z kuchnią

Nathan

Zaczął sobie robić kanapki, nie czekając aż Yoosung wywlecze się z łóżka. W krótce chłopak dołączył do niego.
- Dawno w sklepie nie byłem, więc dużego wyboru nie ma. Tak więc co chcesz? Kromki z masłem, kromki z masłem czy kromki z masłem? - wyszczerzył się do Yoosunga - Ahhh i gdzieś w szafce powinny być jeszcze jakieś płatki, ale nie mam mleka.

Shin Yoosung

Zaśmiał się cicho słysząc pytanie chłopaka.
- No to poproszę kromki z masłem - uśmiechnął się szeroko do niego. Podszedł do niego i objął go od tyłu, był bardzo blisko niego. - A może ci pomóc? - Zaproponował.

Nathan

- Możesz pomóc - odpowiedział jednocześnie krojąc chleb - a nnajlepszym sposobem na pomoc to nie rozpraszać mnie, bym przypadkiem się nie po...
Nawet nie skończył czując jak ostrze prześlizguje się po jego palcu. Syknął upuszczajac nóż. Podniósł zraniony palec wskazujący na wysokość wzroku.
- Ehh... Po prostu bosko - westchnął.

Shin Yoosung

- Ehh ty kaleko - westchnął i odsunął się od niego. Wziął jego palec do buzi i zaczął go ssać, wyciągnął go dopiero, gdy przestała lecieć krew. - Daj mi to - zabrał od niego chleb, podniósł nóż z ziemi i go wygrał o papier, w końcu zabrał się za krojenia. Skończywszy zaczął szukać talerzyka. Gdy znalazł dał kromki na ów talerz.
- Masz plastry? -Zapytał znienacka.

Nathan

- Gdzieś chyba powinny być - mruknął. Zaczął przeszukiwać szafki, aż znalazł małe pudełko, które.robiło za apteczke. Wyjął z niego paczkę kolorowych plastrów.
- Mam.
Wziął jednego i przykleił w miejsce zranienia.

Shin Yoosung

Uśmiechnął sie do niego i przesunął w jego stronę talerz, patrząc na niego sugestywnie.
- Mam nadzieję, że już sie nie pokaleczysz smarując kromki masłem - wyszczerzył się, po czym usiadł na stołku wpatrując się w chłopaka.

Nathan

-No nie przesadzajmy - prychnął. Zerknął na chłopaka, jednocześnie smarując chleb - co mi się tak przyglądasz? - zapytał uśmiechając się lekko.

Shin Yoosung

- No a nie mogę? - prychnąl i odwrócił glowę, jednak nadal kątem oka spoglądał na chłopaka. Usmiechnął sie delikatnie. - Chciałbyś coś dzisiaj robić?

Nathan

- Nie, nie możesz - uśmiechnął się szerzej.
Skończył przygotowywanie kanapek i podsunął talerz Yoosungowi, biorąc sobie jedną kanapkę.
- Cos by można było porobić... pytanie tylko co? - zastanowił się, nagle coś mu się przypomniało - Ej... a ty nie powinieneś iść dzisiaj do szkoły? - zapytał spoglądając na chłopaka.

Shin Yoosung

- ah tak, szkoła - zamyślił się - nie, nie sądze żeby mi sie chciało iść - mruknął, wziął kromke do reki i ugryzł kawałek. Uśmiechnął się do niego. - wybierz miejsce, a cie tasm zabiore.

Nathan

- Leń.
Oparł podbródek na dłoni zastanawiając się gdzie chciałby się wybrać. Zaśmiał się na to co wymyślił.
- Paryż! Chcę do Paryża - odpowiedział, szczerząc się do Yoosunga.

Shin Yoosung

Roześmiał się na słowa Natha i o mało co się nie udławił.
- A co powiesz na coś co jest bliżej? Do Paryża może kiedyś cię zabiorę - uśmiechnął się szeroko, kończył już jedzenie - moze ja pójde się ubrać, a ty sie nadal zastanawiaj. - wstał i ruszył w strone sypialni. Wrócił po 5 minutach calkowicie już ubrany.

Nathan

Wpatrywał się w siadającego na przeciw chłopaka z rozbawieniem.
- Kiedyś? - przybliżył się tak, że prawie stykali się nosami i spojrzał mu w oczy z szerokim uśmiechem na ustach - Czyżbyśmy planowali coś dłuższego?

Shin Yoosung

- To zależy tylko od ciebie - mruknął i delikatnie go pocałował, po czym odsunął się i wstał - To jak, możemy już iść? No chyba, że jeszcze się nie zdecydowałeś - uśmiechnął się lekko.

Nathan

- Hmm... jeśli o mnie chodzi możemy spróbować. Zobaczymy jak szybko przy mnie zwariujesz - zaśmiał się cicho.
Wyprostował się i przeciągnął.
- Momencik muszę się ubrać.
Poszedł do sypialni, wybrał jakieś ciuchy, które szybko założył i wrócił do chłopaka.
- Chodźmy. Po drodze pomyślimy gdzie pójdziemy.
Ubrał buty i płaszcz, wyszedł z mieszkania i czekał na Yoosunga. Gdy ten do niego dołączył zamknął drzwi i wyszedł przed budynek.
*z tematu*