Kawiarnia

Kim Yonghim

To była czysta teoria, nie spodziewał się trafić. Po prostu założył, że skoro się dogadują to będzie ESFp ...albo gdzieś blisko. Może ESTp, albo ENFp. Kiedy usłyszał, że Eizo może być jego dualem aż mu się gorąco zrobiło.
- Mam naturalne zdolności - zażartował. - To mój ulubiony temat. I wykorzystywanie tej wiedzy w dziedzinach takich jak psychologia pracy... Dlatego wspominałem o ekonomii. Wracając... Właściwie to ostatnia litera jest kluczowa. Jeśli są te same, to na dłuższą metę też się dogadamy. - Cieszył się, że trafił na osobę, która cokolwiek wie o osobowościach.

Eizo Suzuki

- to dobrze, bo byłoby mi smutno gdyby to był ostatni raz kiedy Cię widzę... - powoli przysunął rękę w jego stronę.

Kim Yonghim

Jego entuzjazm trochę przystopował. Nie lubił takich zagrywek. Z drugiej strony po tym co dziś rano odstawił miał ochotę zaszaleć. Tak czy inaczej, bił się z myślami będzie później. Trzeba było tylko zareagować. Uniósł brwi, spojrzał na Eizo i jakoś tak odechciało mu się analizować cokolwiek. Poczuł coś ciężkiego w żołądku.
Oczy... Są...
Prawie powiedział to na głos. Odwrócił wzrok. Zamaskował zażenowanie sięgając po kawę.

Eizo Suzuki

To nie było w porządku...
Eizo skończył pić kawę wstając zaraz od stolika
- nie naprzykrzam się, dobrej nocy - ostawia filiżankę i wychodzi, nie spoglądając na chłopaka
* z tematu *

Kim Yonghim

Nie miał pojęcia co się nagle stało. Zmarszczył brwi w zdumieniu. Uraził go czymś? Zrobił coś nie tak? Nie był pewny czy ma za nim pobiec czy zostawić go w spokoju. Miał wyrzuty sumienia, że coś w jego zachowaniu przeoczył. Coś, co zapobiegłoby takiemu obrotowi spraw.
Dopadły go negatywne myśli. Znów coś spieprzył. Co w nim było nie tak, że jego pierwsze spotkania tak wyglądały? Dopił kawę i wyszedł z kawiarni. Do akademika wracał okrężną drogą, powoli stawiając krok za krokiem.
*z tematu*

Eizo Suzuki

Uśmiechnął się lekko od wejścia, najpierw zrobi sobie chwilę nauki, a później zabierze się za pracę... Dzisiaj było dość słonecznie i ciepło, co sprzyjało na uchronienie się w owej kawiarence aby dodać sobie energii słodkościami.
Eizo wypił kawę, studiując książkę, zdjął z siebie bluzę i poszedł na zaplecze, aby zostawić swoje rzeczy. Wyszedł przed kawiarenkę z wielką tablicą zachęcającą do zakupu kawy i ciastka z 15% zniżką. Uśmiechał się do przypadkowych przechodniów, choć na prawde nie widziało mu się, aby te dziewczyny co tak stoją i nie mogą zamknąć ust z wrażenia, były dobrym towarzystwem do rozmów.

Eizo Suzuki

Dzień mu mijał jakoś niezbyt specjalnie, nie powie, że było źle, bo było nawet sporo klientów, było czuć życie z kawiarenki, jednak dla niego to nie było to samo, nadal czegoś jakoby brakowało w tym dniu. Usiadł przy ladzie, zakrywając się książką, którą zaczął czytać. Nie musi przecież co chwila patrzyć czy ktoś przychodzi.

Kim Yonghim

Stał przed kawiarnią bojąc się wejść. Miał nadzieję, że natrafi na Eizo. Nie miał czasu, by zajrzeć do akademika, prosto po pracy pojechał na uczelnię, prawdopodobnie oblał na teście i teraz stał tutaj. Wziął głęboki wdech i wydech i wszedł.
Natychmiast go zobaczył. Podszedł do niego niepewnie.
- Cześć... - Uśmiechnął się nieśmiało.

Eizo Suzuki

Odłożył książkę na bok patrząc na chłopaka z widocznym dystansem
- cześć - odpowiada zaraz wstając
- w czymś pomóc? .

Kim Yonghim

Zebrał odwagę w sobie.
- Hej, możemy pogadać? Czemu... - Zmarszczył brwi, przypatrując mu się uważnie. - Czemu wyszedłeś?

Eizo Suzuki

Zaczął wystukiwać palcami jakiś chaotyczny rytm na książce po czym położył na niej dłoń
- próbowałem być przyjacielski, nawet się nie uśmiechnąłeś do mnie na tak głupi gest... odebrałem to jako zawadzanie więc wolałem odejść. To wszystko?.

Kim Yonghim

- O-och... - Zmieszał się. - Ale ja nie... - Uśmiechnął się przepraszająco. - Zupełnie źle mnie zrozumiałeś. Myślałem, że się dogadujemy...
Yonghim go nie rozumiał. Nie rozumiał i to go fascynowało.

Eizo Suzuki

- dla mnie to było jedno znaczne - wyprostował się
- nie pakuję się tam gdzie mnie nie chcą - odwraca się na chwilę, patrząc na zegarek, po czym spogląda beznamiętnie na chłopaka
- czy to wszystko co ode mnie chciałeś?.

Kim Yonghim

Zmarszczył brwi w zdziwieniu.
- Taaa, to by chyba było na tyle. - Stłumił prychnięcie. - Też nie mam w zwyczaju pakować się tam gdzie mnie nie chcą...
Odwrócił się gwałtownie i wyszedł.
*z tematu*

Eizo Suzuki

- oj, poczekaj! - zawołał za nim wybiegając szybko. Miał nadzieję, że zdoła go złapać zanim mu ucieknie.
*z tematu*